"Senin mektubunda beni çok üzen o (hayali dostlara) yazıp yırttığın mektuplar. Okurken gözlerim yaşardı. Senin hayali olmayan gerçek başka dostların da var çevrende, bir iyi bak göreceksin. Senin gibi olamadıklarını unutarak bakman gerek yalnız. Sen başkasın. Düşünüyorum da ben seni hep biraz da çocuğum gibi sevdim. O çocuk saflığın yok mu senin! Bulunmaz adamsın Vedat! Kendine kötülüğün hep. Dünyadan böylesine sorumlu kılma kendini, rahat bırak yüreğini biraz ne olur." (...) "Evet çocukları seviyorum çok. Onları ana memesinde, uyurken, gülerken görmek mutlu kılıyor beni. Kirlenmemiş elleri... O eller büyüdüklerinde istesin istemesin kirlenecek." (...) "Atıf iyi değil. Yürürken dengesi bozuk. Hep bir yerlere tutunmak ister gibi. Gene de kendini iyi savunuyor. Hastalık ilerlemesin yerinde dursun bütün isteğim bu. Zaman zaman konuşması aksıyor ve çabuk yoruluyor. Aklı pırıl pırıl."